بایگانی برچسب ها: همسر دریا دادور کیست
دریا دادور کیست + بیوگرافی دریا دادور
دریا دادور کیست
| دریا دادور | |
|---|---|
 |
|
| اطلاعات پس‌زمینه | |
| تولد | ۱۳۵۰ مشهد |
| ملیت |  ایرانی |
| سبک‌ها | اپرا و سولو سوپرانو |
بیوگرافی کامل دریا دادور کیست
دریا دادور (زادهٔ ۱۳۵۰ در مشهد) خوانندهٔ اپرا و سولو سوپرانوی ایرانی در رنج لیریکو لِجِرو[و ۱] است که در فرانسه سکونت دارد.[۱] او در مشهد و در خانواده‌ای با اصالت گیلانی بدنیا آمده است. از کودکی به آوازخوانی علاقه‌مند بود و مادرش — که خود هنرمندی بود — نقش بسزایی در گرایش دادور به سمت هنر داشت. دادور در سال ۱۹۹۱ به فرانسه رفت و تحصیلات خود را در آنجا ادامه داد و در سال ۲۰۰۰ میلادی، دیپلم حرفه‌ای خود در رشتهٔ آواز باروک را اخذ کرد. دادور ترانه‌های محلی و سنتی ایران را با سبک‌های غربی تلفیق کرده و سبک مخصوص به خود را ایجاد کرده است. تاکنون از او دو آلبوم منتشر شده است که هر دو به صورت زنده ضبط شده‌اند. دادور در سال ۲۰۰۲، در اپرای رستم و سهراب که به رهبری لوریس چکنواریان از ارکستر سمفونیک ارمنستان در تهران برگزار شد، در نقش تهمینه به ایفای نقش پرداخت.
زندگی
دریا دادور دختر «نسرین ارمگان» از یک خانوادهٔ گیلانی در سال ۱۳۵۰ خورشیدی در مشهد به دنیا آمد. تا سن پنج سالگی نزد پدربزرگ و مادربزرگ خود که اصالتاً گیلانی بودند، زندگی کرد.[۱] سپس خانوادهٔ او به تهران نقل مکان کردند و او در آنجا بزرگ شد.[۱] او خودش را هم گیلکی و هم مشهدی می‌داند.[۲] از کودکی به آوازخوانی علاقه‌مند بود. مادر او که هم خواننده بود و هم ترانه‌سرا و کارگردان تئاتر عروسکی بود، در گرایش دادور به سمت هنر تأثیر زیادی داشت.[۳] در کودکی در کنسرت‌های مدرسه شرکت می‌کرد. دادور در مصاحبه‌ای، از خانم «سیمین قدیری» نام می‌برد[۴] که معلم موسیقی او در مدرسه بود: «معلم آوازمون خانم سیمین قدیری بود که یک روز آمد و با ناراحتی گفت که متاسفانه درس موسیقی قدغن شده و من دارم شما را ترک می کنم. و حتی من یادم هست که منو بغل کرد و گفت قول بده به من که تو خواننده ی خوبی میشی».[۲] مدتی پس از انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷، کلیه کلاس‌های موسیقی در تمام مدارس برچیده شدند و دادور مجبور شد موسیقی را در خانه و نزد مادرش ادامه دهد. او می‌گوید «سعی می‌کردم در هر هفته یک آهنگ بیاموزم، فارسی یا انگلیسی».[۴]
دادور از سال ۱۹۹۱ میلادی (۱۳۷۰ خورشیدی) به فرانسه رفت تا نزد پدرش زبان فرانسوی بیاموزد. او متاهل و دارای دو فرزند دختر به نام‌های درتا و دلینا است.[۱][۵] در سال ۲۰۰۵ پس از برگذاری یک کنسرت در ونکوور کانادا، دچار سانحهٔ رانندگی شد که در مصاحبه‌ای از آن به عنوان یکی از تلخ‌ترین خاطراتش یاد می‌کند.[۴] نام او در فهرست «۱۰۰۰ نام درخشان خاورمیانه و دنیای عرب» آمده است.[۶]
تحصیلات
تحصیلات آکادمیک او در فرانسه آغاز شد. در سن ۱۸ سالگی، یادگیری موسیقی اپرا را از طریق یک معلم پرتغالی به نام «ماریا سارتووا»[و ۲] در تولون آغاز کرد. سپس در شهر تولوز تحصیلات تخصصی خود را ادامه داد. دومین معلم او جاسمین مرتورل[و ۳] بود و از آنه فوندویل[و ۴] هم به عنوان «آخرین معلم اصلی‌اش» نام می‌برد.[۴] به گفتهٔ خود دادور، در ابتدای تحصیلاتش، به کارهای مختلفی از جمله فروش برای یک شرکت فرانسوی وسایل رنگی و هنری پرداخت. در اواخر دوران تحصیل خود، شروع به تدریس و تعلیم آواز کرد. این فعالیت‌ها باعث شد دادور سرمایهٔ خوبی برای آغاز کار حرفه‌ای خود جمع کند.[۱] دادور تحصیلات خود در زمینهٔ موسیقی را در سال ۲۰۰۰ میلادی در شهر تولوز فرانسه به پایان رسانید.[۷] او صاحب یک مدرک فوق لیسانس در رشتهٔ هنرهای تجسمی است که آن را در سال ۱۹۹۷ دریافت کرده است.[۴] به گفتهٔ خود او، تحصیل در این رشته به ایجاد خلاقیت در کارهای هنری‌اش کمک کرده است.[۸] دادور با استادان موسیقی از سرتاسر دنیا از جمله آنا ماریا باندی[و ۵]، گابریل باکیه[و ۶]، چارلز برت[و ۷]، روبر دومه[و ۸]، جیل فلدمن[و ۹] همکاری داشته است.[۴]
سبک هنری
دریا دادور ترانه‌ها و سبک‌های ایرانی را با اپرا و شیوه‌های غربی تلفیق کرده و سبک مخصوص به خود را بوجود آورده‌است.[۹] نخستین آشنایی او با سبک اپرا وقتی اتفاق افتاد که در سن ۱۴ سالگی به پاکستان رفته بود.[۲] سپس وقتی که در مدرسه‌ای در شهر تولون فرانسه مشغول یادگیری زبان فرانسه بود، به کمک مسئولین مدرسه که در مراسم‌های آوازخوانی بین دانشجویان، صدای دادور را شنیده و از آن خوششان آمده بود، به دادور پیشنهاد کردند که وارد کنسرواتوار شود.[۱۰] او در مصاحبه‌ای، سبک آواز خود را لیریکو لجرو برشمرده است.[۱] همچنین او در مصاحبه‌ای عنوان کرده که ترجیح می‌دهد «یک خوانندهٔ اپرا» نامیده نشود و تنها به ذکر کلمهٔ خواننده اکتفا می‌کند، چرا که بر طبق گفتهٔ خودش، آثار او تلفیقی از سبک‌های مختلف است.[۸] او به آوازها و ترانه‌های محلی ایرانی و همینطور بازخوانی کردن آثار قدیمی هنرمندان زن ایرانی علاقه‌مند است. دادور کار آهنگ‌سازی و تنظیم ترانه‌هایش را خود بر عهده می‌گیرد و حتی در بازخوانی آثار دیگر هنرمندان هم آنها را بازچینی کرده و با سبک هنری خود سازگار می‌کند. او در مصاحبه‌ای اظهار داشته که تحت تأثیر موسیقی قمرالملوک وزیری، الهه، دلکش و شوشا قرار دارد.[۳] دادور در رشتهٔ آواز باروک هم تحصیل کرده و مدتی را صرف فعالیت در زمینهٔ آهنگ‌های به‌سبک قرون وسطایی گذرانده است. او که سبک موسیقی باروک را با موسیقی ایرانی تلفیق کرده، در این باره گفته است که «در ابتدا اساتید موسیقی باروک استقبال چندانی از این نوآوری نداشتند و در اوایل دهه ۹۰ میلادی، نظر مثبتی در مورد این ترکیب و ادغام وجود نداشت ولی پس از مدتی شرایط تغییر کرد و با توجه به افزایش مبادلات فرهنگی میان سبک‌ها و و روشهای مختلف، امروزه این پدیده جا افتاده و مقبولیت و محبوبیت خاص خودش را پیدا کرده است».[۱۱]
دریا دادور به زبان‌های فارسی، فرانسوی و انگلیسی صحبت می‌کند[۳] و آهنگ‌های محلی را با بسیاری از زبان‌ها و لهجه‌های مرسوم در ایران همچون کردی و گیلانی می‌خواند.[۸]
دادور از دو فیلم موزیکال اشک‌ها و لبخندها و بانوی زیبای من به عنوان فیلم‌هایی یاد می‌کند که تأثیر فراوانی بر او گذاشته‌اند. به گفتهٔ او، در سال ۱۲ سالگی می‌توانسته تمامی ترانه‌های آن فیلم‌ها را به زبان انگلیسی و همینطور فارسی بخواند.[۴][۲]
دادور تمایل به خواندن آوازهای مدرن دارد، اما اظهار داشته که از آوازهای سنتی هم الهام می‌گیرد.[۳]
دادور در اشعار ترانه‌های خود، هم از شعرهای شعرای معاصر نظیر فریدون مشیری، اخوان ثالث، ایرج میرزا و هم از شعرای کلاسیک نظیر حافظ استفاده می‌کند.[۱۲]
او در آثار خود عمدتاً از ساز پیانو بهره می‌گیرد و دلیل انتخاب این ساز را اینطور عنوان می‌کند که «این ساز باعث خستگی مردم نمی‌شود و گاهی اوقات می‌تواند جایگزینی برای یک ارکستر کامل باشد، گاهی اوقات نقش فقط-ضربی داشته باشد و گاهی اوقات هم نقش هارمونیک یا ملودیک که هر ساز دیگری این ویژگی را ندارد». از دیگر سازهایی که او در آثار خود استفاده کرده، عبارتند از ویولون، فلوت، چنگ، دهل و دودوک
فعالیت‌ها
به گفتهٔ خود دادور، نخستین کنسرت حرفه‌ای‌اش را در سال ۱۹۹۹ و در تئاتر سلطنتی کومپینی برگذار کرد که به عنوان یک تک‌خواننده در اپرایی به نام La legend de Joseph en Egypte de Méhul به اجرا پرداخت. در همان سال هم نخستین کنسرتش با آوازهای محلی ایرانی را در اوینیون فرانسه برگذار کرد.[۴] در سال ۱۹۹۹ از کنسرواتوار ملی تولوز فرانسه، موفق به دریافت مدال طلا در رشته آواز لیریک می‌شود و سپس در سال ۲۰۰۰ دیپلم حرفه‌ای خود را در رشتهٔ آواز باروک اخذ می‌نماید.[۳]
در سال ۲۰۰۲ دریا دادور در اپرای رستم و سهراب که به رهبری لوریس چکنواریان از ارکستر سمفونیک ارمنستان در تهران برگزار شد، در نقش تهمینه به ایفای نقش پرداخت. او خودش این اتفاق را «باور نکردنی» توصیف می‌کند و در این باره اظهار داشته که «من تا لحظه‌ای که رفتم روی صحنه، نمی‌دانستم که واقعاً این اجازه را به من داده‌اند. نمی‌دانستم الکی است یا واقعاً دارد این اتفاق می‌افتد؟» و همچنین در ادامه اظهار داشته است که «برای من خیلی هیجان‌انگیز بود؛ چون دیگر آرزویی بالاتر از این نیست که شما جلوی هموطنان خودتان، در کشور خودتان آواز بخوانید». سپس در چارچوب جشنوارهٔ موسیقی ملل در تالار رودکی، باز هم به رهبری لوریس چکناواریان، به آوازخوانی پرداخت.[۳] او در مصاحبه‌ای، خاطرهٔ اجرای کنسرت در ایران را به عنوان «یکی از به یاد ماندنی‌ترین لحظات در دوران فعالیتش» یاد می‌کند.[۴] دلیل انتخاب دریا دادور برای این نقش اینطور ذکر شده که دادور، «صدایی دگرگون» دارد. با این حال، با اینکه بلیط‌هایی چند شب این مراسم به فروش رفته بود، در پاسخ به اعتراض‌های برخی از اعضای گروه شبه‌نظامی بسیج، مراسم فقط در شب اول برگذار شد و پس از آن لغو شد.[۱۴][۱۵] دادور که به گفتهٔ خودش، با اجازهٔ رسمی از مرکز موسیقی ایران، به اجرای برنامه پرداخته بود، اظهار داشت که دلیل جلوگیری از آوازخوانی او، «جوان بودن» او بوده است: «شاید اگر من آن زمان ۷۰ سال سن داشتم، ایرادی به من وارد نمی‌کردند، اما به دلیل جوان بودن من برنامه لغو شد.» او همچنین ضمن «سیاسی» خواندن علت جلوگیری از تک‌خوانی زنان در ایران، اظهار داشت که «اگر ساز من را در ایران نمی‌شکستند، من هرگز به سراغ موسیقی نمی‌رفتم و به احتمال زیاد به دلیل علاقه‌ام به پزشکی، پزشک می‌شدم… اما همین محدود سازی عزم من را برای موفقیت بیشتر جزم کرد و باعث شد که وقتی به فرانسه و دنیای آزاد مهاجرت کنم، موسیقی را به صورت حرفه‌ای پیگیری کنم».[۱۵]
او با برخی دیگر از هنرمندان نظیر همای و همینطور گروه موسیقی «صدای صلح» هم برنامه اجرا کرده است.[۱۶][۱۷] دادور در سال‌های اخیر به علت مشغله‌های شخصی کمتر فعال بوده است.[۵]
آلبوم‌شناسی
دریا دادور تا کنون دو آلبوم منتشر کرده است. آلبوم اول که به صورت زنده در کنسرتی در برلین در سال ۲۰۰۴ ضبط شده است، تلفیقی از موسیقی سنتی ایرانی با پیانو و ویولون است. آلبوم دوم هم که سبک فعلی او را تشکیل می‌دهد، تلفیقی از موسیقی سنتی ایرانی با سبک‌های جاز و بلوز است. این آلبوم در سال ۲۰۰۸ در کنسرتی در تورنتو ضبط شده است.
اجرای زنده در برلین (۲۰۰۴)
| شماره | عنوان | مدت | |
|---|---|---|---|
| ۱٫ | «یک گل سایه چمن» | ۶:۳۹ | |
| ۲٫ | «شبم تاریک» | ۵:۲۳ | |
| ۳٫ | «ماه پیشانو» | ۴:۲۳ | |
| ۴٫ | «بهار دلکش» | ۳:۴۶ | |
| ۵٫ | «دردیمند» | ۶:۰۶ | |
| ۶٫ | «هم‌نوازی پیانو و ویولون» | ۵:۱۷ | |
| ۷٫ | «جینگه جان» | ۲:۴۷ | |
| ۸٫ | «میخوام برم کوه» | ۵:۵۵ | |
| ۹٫ | «دوتا چشم سیاه داری» |