بایگانی برچسب ها: خانواده متیو مکاناهی
متیو مکاناهی +بیوگرافی و عکس
متیو مکاناهی
بیوگرافی متیو مکاناهی
در سال ۱۹۹۶ منتقدها و سینماگرها و فیلم بین ها معتقد بودند متیو مکاناهی به خاطر شباهت ظاهری، رفتاری و بازیش، به زودی تبدیل به پل نیومن نسل جدید می شود.این پیش بینی از نظر اعتبار هنری درست از آب در نیامد؛ اما جایگاه او به عنوان یکی از ستاره های بی افول هالیوود امروز، چیزی کم از پل نیومن در دوران اوجش ندارد…
متیو مکاناهی خیلی سریع در سینما رشد کرد و به ایفای نقش اصلی فیلم های مهم رسید.او که در دوران دبیرستان می خواست وکیل بشود، در آستانه ورود به دانشگاه نظرش را عوض کرد و در رشته سینما وارد دانشگاه تگزاس شد.مکاناهی از سال ۱۹۹۱ شروع به بازی در فیلم های دانشجویی و تبلیغاتی کرد و در همین حال خودش هم فیلم های کوتاه می ساخت.یک ملاقات اتفاقی با دان فیلیپس، تهیه کننده و مسؤول انتخاب بازیگران، باعث شد مکاناهی به ریچارد لینکلِتِر معرفی شود که در آن زمان می خواست فیلم «گیج و ویج» را کارگردانی کند.لینکلِتِر معتقد بود این بازیگر جوان با توجه به خوش تیپی و وقاری که دارد نمی تواند نقش منفی فیلم او را ایفا کند؛ اما مکاناهی موها و ریشش را بلند کرد و به او نشان داد که می تواند در قالب چنین شخصیتی هم فرو برود.نقش او در فیلمنامه فقط شامل سه صحنه می شد، اما به تشویق کارگردان آنقدر بداهه پردازی کرد که تبدیل به یکی از شخصیت های اصلی فیلم شد.حضور در «بازگشت کشتار با اره برقی در تگزاس» (در برابر رنی زلوه گر) و «پسرهای اضافی» (در برابر درو بریمور) به سرعت جایگاه او را تحکیم نمود.اما در سال ۱۹۹۶ و با دو فیلم «ستاره تنها» و «زمانی برای کشتن» بود که متیو مکاناهی رسماً جایگاهی در بین بازیگران تراز اول هالیوود کسب کرد.جویل شوماکر، کارگردان «زمانی برای کشتن»، مکاناهی را برای نقش قاتل نژادپرست فیلم (که در نهایت توسط کیفر سادرلند ایفا شد) در نظر داشت و برای نقش اصلی فیلم صحبت از براد پیت، وودی هارلسون یا ول کیلمر بود.اما جان گریشام که به عنوان نویسنده رمان و تهیه کننده فیلم حق انتخاب بازیگر را هم داشت، هیچ کدام آنها را نپسندید و مکاناهی را انتخاب کرد.
موفقیت فراوان تجاری و هنری «زمانی برای کشتن» باعث شد مکاناهی سال ۱۹۹۷ را با چنان موفقیتی آغاز کند که از دست دادن نقش اصلی «تایتانیک» برایش مشکلی ایجاد نکرده و حتی خود او بازی در فیلم «شغال» را رد کرد.او در این سال با دو فیلم «تماس» و «آمیستاد» نشان داد که موفقیتش اتفاقی نبوده و می تواند به اوج گیری ادامه بدهد.
بعد از کارگردانی «یاغی» در سال ،۱۹۹۸ مکاناهی فعالیتش را روی حضور در فیلم های تجاری متمرکز کرد و در انواع فیلم ها _ از کمدی و رمانتیک گرفته تا جنگی و فانتزی _ حاضر شد که اکثر آنها هم با موفقیت تجاری همراه بودند.مهمترین فیلم های او در این دوره عبارت بودند از «اد تی وی»، «یو _ ۵۷۱»، «برنامه ریز عروسی»، «ضعف اخلاقی» «قلمرو آتش» و «چگونه یک مرد را در ۱۰ روز از دست بدهیم».دو فیلم آخر نشان داد که او به خوبی می تواند از عهده نقش های اکشن و کمدی هم بر بیاید.
سال ۲۰۰۵ برای متیو مکاناهی موفقیت مضاعفی به همراه داشت.او نه تنها به عنوان ستارهٔ فیلم «صحرا» و ایفاگر نقش اصلی این فیلم ایندیانا جونزی در موفقیت فیلم سهیم بود، بلکه برای نخستین بار مسؤولیت تهیهٔ یک فیلم بزرگ و پرخرج را هم به عهده گرفته بود که به این ترتیب تواناییش در بخش دیگری از سینما را هم اثبات کرد.ظاهراً این موفقیت به مذاق او خوش آمده و تهیه کننده دو فیلم دیگر هم شده که «چرخه» و «دلایای عزیز» نام دارند و سال آینده به نمایش در خواهند آمد.
مکاناهی که سال گذشته از سوی مجله پیپل به عنوان جذاب ترین مرد زنده سال انتخاب شد، چند هفته قبل فیلم «شکست در بیرون کردن» را بر پرده سینماها داشت که با موفقیت تجاری هم روبرو شد.او در این فیلم نقش تریپ، مردی سی و چند ساله، را دارد که ازدواج نکرده و هنوز با پدر و مادرش زندگی می کند. وقتی بالاخره زن رؤیاهای او (سارا جسیکا پارکر) از راه می رسد و به نظر می آید که همه چیز برای ازدواج آن دو فراهم می شود، تریپ به شک می افتد که شاید این نقشه پدر و مادرش است تا او را بالاخره از خانه بیرون کنند.
مکاناهی با موفقیت فیلم هایی مثل «برنامه ریز عروسی»، «چگونه ی مرد را در ۱۰ روز از دست بدهیم» و «شکست در بیرون کردن» تبدیل به یکی از معتبرترین نام ها در بین بازیگران کمدی های رمانتیک شده است.هر چند که این مسیر بسیار متفاوت از مسیری است که پل نیومن طی کرد، اما موفقیت کمی محسوب نمی شود.
متیو مکاناهی
متیو مکاناهی
متیو مکاناهی
متیو مکاناهی