بایگانی برچسب ها: حسین شریعتمداری +بیوگرافی
حسین شریعتمداری +بیوگرافی
حسین شریعتمداری | |
---|---|
زادروز | ۱۳۲۶ دماوند |
محل زندگی | تهران |
ملیت | ایرانی |
نامهای دیگر | برادر حسین سردار قلم[۱] |
پیشه | روزنامهنگار / بازجو |
سالهای فعالیت | ۱۳۶۸ – تاکنون |
نهاد | روزنامه کیهان |
نقشهای برجسته | بازجوی وزارت اطلاعات (دهه ۱۳۶۰) مدیرمسئول روزنامه کیهان (۱۳۷۲-تاکنون) |
مذهب | شیعه |
منصب | مدیر مسئول موسسه کیهان |
مکتب | اصولگرا |
همسر | عصمت باروتی (معاون دانشجویی و فرهنگی وزیر بهداشت در دولت نهم) |
فرزندان | ابوالفضل[۲] |
جایزهها | جایزه بهترین و منصفترین منتقد دولت نهم[نیازمند منبع] |
بیوگرافی حسین شریعتمداری
حسین شریعتمداری (۱۳۲۶ دماوند – تاکنون)[۳] معروف به “برادر حسین”[۴][۵][۶][۷][۸]، روزنامهنگار ایرانی اصولگرا و مدیر مسئول روزنامه کیهان و نماینده ولی فقیه در مؤسسه کیهان است. وی از یکم دی ماه یک هزار و سیصد و هفتاد و دو از سوی رهبر ایران منصوب شده است و قبل از او سید محمد اصغری این سمت را بر عهده داشت که استعفا داد.[۹] در ماه مه سال ۲۰۰۶، روزنامهٔ فایننشال تایمز در فهرستی از تأثیرگذارترین تفسیرگران در کشورهای متفاوت، او را بهعنوان «تأثیرگذارترین تفسیرگر» ایرانی معرفی کرد.[۱۰] روزنامه کیهان در دهمین دورهٔ انتخابات ریاست جمهوری از محمود احمدینژاد حمایت نمود[۱۱]و در انتخابات یازدهم ریاست جمهوری حامی اصلی اصولگرایان در مقابل کاندیدای اعتدالگرایان حسن روحانی بود.
معاونت بخش اجتماعی وزارت اطلاعات
حسین شریعتمداری در مقالهای در تاریخ ۵ دی ۱۳۷۸ روزنامه کیهان که خود مدیر مسئول آن بود نوشت:
دعوت از اینجانب برای بحث و گفتگو با زندانیان گروهکی از جانب حجتالاسلام مجید انصاری صورت گرفته بود… آن هنگام را اینجانب جزو پربرکت ترین ایام عمر خود میدانم که بر اثر آن تعداد قابل توجهی از عناصر گروهکی بریده از انقلاب و مردم به آغوش انقلاب و ملت بازگشتند.[۱۲]
وی در دوران وزارت حجتالاسلام علی فلاحیان در وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی، مسئول بخش معاونت اجتماعی وزارت اطلاعات بود.[۱۳]
دکتر فرهاد بهبهانی در کتاب در مهمانی حاجآقا وی را به عنوان یکی از بازجوها نام میبرد که در زندان برادر حسین نامیده میشدهاست.[۱۴] و شریعتمداری نیر در پاسخ میگوید:
بنده هیچگاه بازجو نبودهام ولی بارها ابراز تاسف کرده و میکنم که چرا ثواب بازجو بودن در نظام جمهوری اسلامی ایران در نامه اعمال من ثبت نشدهاست
جایزه روزنامهنگاری
حسین شریعتمداری موفق شد تا به همراه محمدکاظم انبارلویی سردبیر روزنامه رسالت، جایزه بهترین و منصفترین منتقد دولت محمود احمدینژاد را در مراسم اختتامیه نمایشگاه مطبوعات، از آن خود کند.[۱۶][۱۷]
بیماری شریعتمداری
در اواسط اسفند سال ۸۸ شریعتمداری در بیمارستان بستری شد. حقیقت نیوز، وبگاه خبری نزدیک به رحیم مشایی، به نقل از یکی از اعضای تیم پزشکی وی نوشت: متأسفانه آقای شریعتمداری به سرطان مری مبتلا شدهاست و این احتمال میرود که این یار صدیق نظام تا سال جدید بیشتر در قید حیات نباشد.[۱۸] فردای آن روز شریعتمداری گفت پزشکان علت بیماریام را عدم استراحت و فعالیت زیاد اعلام کرده بودند که به لطف خدا امروز از بیمارستان مرخص شدم. وی کسانی که آرزوی مرگ او را کرده بودند را ضد انقلاب خواند.[۱۹]
مهدی خزعلی نیز در این مورد نوشت: حسین شریعتمداری از کسانی است که مردم از زبان و قلم او آسایش ندارند، او راس فتنه و فتنه گران است، اما من برای سلامتی او دعا میکنم. او نباید بمیرد، من روزی را میبینم که او و امثال او را در محکمه عدل ملت محاکمه کنیم…. حاج حسین بازجو؛ زنده بمان تا روز محاکمه چیزی نماندهاست.[۲۰]
دوره ریاست جمهوری حسن روحانی
شریعتمداری پیش از برگزاری انتخابات ریاستجمهوری ایران (۱۳۹۲) در چندین نوبت در روزنامه کیهان با درج مقالاتی خواستار وحدت نامزدهای اصولگرا بر سر یک گزینه جهت رقابت با حسن روحانی شده بود. وی در مقالهای که یک روز پیش از انتخابات چاپ شده بود، در خصوص نامزد رقیب (حسن روحانی) اینگونه اظهارنظر کرده بود:[۲۱]
آیا نمیبینید که وطنفروشان فتنه آمریکایی- اسرائیلی ۱۳۸۸ در باشگاه مدعیان اصلاحات کباده میکشند و نامزد آنها به حضور و حمایت این عده که در فتنه ۸۸ آشکارا نقش ستون پنجم دشمن را بر عهده داشتند و از جرج سوروس صهیونیست، تیموتی اش، مایکل لدین و… دستورالعمل میگرفتند، افتخار هم میکند؟!”
اما این رویه تهاجمی در روزهای نخست بعد از پیروزی حسن روحانی تغییر کرد و وی اقدام به نزدیک نشان دادن روحانی به گرایشهای سیاسی اصولگرایانه، کرد. در همین راستا وی در مقالهای که در ۱ تیر ۱۳۹۲ در روزنامه کیهان انتشار داد، پیروزی روحانی را اینچنین تعبیر کرد:[۲۱]
گفتمان اصولگرایی پیروز شده است. … مدعیان اصلاحات شکست سختی را متحمل شدهاند. اصلاحطلبان این شکست را از قبل پیشبینی میکردند و به همین علت نامزد اختصاصی خود را برای پیشگیری از وزنکشی در انتخابات، مجبور به کنارهگیری کردند.
با نزدیک شدن به زمان تایید کابینه حسن روحانی توسط مجلس شورای اسلامی، شریعتمداری سعی داشت با درج مقالاتی به منظور تاثیرگذاری بر رئیس جمهور منتخبوقت و همچنین نمایندگان مجلس شورای اسلامی، در پروسه معرفی نامزدهای وزارتخانههای دولت یازدهم و همچنین تایید صلاحیت آنها توسط نمایندگان مجلس، مداخله (مهندسی) نماید. بعد از شکست پروژه فشار بر روحانی جهت معرفی نکردن نامزدهای اطلاحطلب (و عنوان شدن اسامی نظیر محمدجواد ظریف)، شریعتمداری با نامید شدن از جانب روحانی،[۲۲] با تشویق نمایندگان مجلس به رای ندادن به وزرای پیشنهادی اصلاحطلب، سعی در پیشبرد مطالبات خود داشت.[۲۳] این اقدام با موضعگیری منفی برخی نمایندگان مجلس همچون علی مطهری، غلامرضا تاجگردون، عوض حیدرپور، غلامعلی جعفرزاده ایمنآبادی، حسن جوکار و … علیه اظهارنظر شریعتمداری مواجه بود.[۲۴]
در خلال مذاکرات ژنو ۴ میان تیمی از وزارت امور خارجه ایران و وزیران امور خارجه گروه پنج به علاوه یک که ۷-۹ نوامبر در ژنوبرگزار شد، شریعتمداری با ذکر یادداشتهایی در روزنامه کیهان، به دفعات نسبت به عملکرد آنها در گفتگوی مستقیم باوزیر امور خارجه آمریکا انتقاد کرد و ایشان را متهم به باجدهی به طرف مقابل میکرد و مخفی نگهداشتن جزئیات مذاکره از جانب طرفین را استدلالی بر این ادعا عنوان میکرد.[۲۵][۲۶] شریعتمداری که تیمهای مذاکرهکننده در دولتهای خاتمی و روحانی را با عناوینی همچون «سازشکار» خطاب میکرد،[۲۷] پس از سخنرانی آیتالله خامنهای در ۱۲ آبان ۱۳۹۲ که در حمایت از تیم مذاکرهکننده ایرانی گفته بود:[۲۸] «اینها فرزندان انقلاب و مأموران جمهوری اسلامی هستند که با تلاش فراوان در حال انجام دادن مأموریت سخت خود میباشند و هیچ کس نباید آنها را تضعیف کند، مورد توهین قرار دهد یا سازشکار بداند.»، با تغییر مواضع خود پیش از سخنرانی خامنهای در سرمقاله روزنامه کیهان نوشت:[۲۹] «… بدیهی است که اتهام «سازشکاری» به آنان، نه فقط «گناه» و جرمی نابخشودنی است بلکه دستکم ۳ پیامد خطرناک و پرآسیب نیز به دنبال خواهد داشت …»
توجیه گزارشهای دروغ و خلاف واقع (مباهته)
سروش دباغ نقل کرده است که دوره دوم ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی، در حاشیه جلسه مدیران مسئول مطبوعات با رئیس جمهور، جناب مهاجرانی مجالی برای گفتگو با شریعتمداری مییابد. روزنامه کیهان در آن ایام نوشته بود عبدالکریم سروش در سفر به آلمان جاسوسی کرده و اسرار مملکتی را با بیگانگان در میان گذاشته است. مهاجرانی به شریعتمداری میگوید شما هر اختلافی که با سروش و ایدهها و اطرافیانش داری داشته باش و آنها را بنویس و در روزنامهات منتشر کن؛ اما شما میدانی، من هم می می دانم که وصله جاسوسی به سروش نمیچسبد و این تهمتی ناروا و غیر موجه است. سروش چه منصب دولتی و اطلاعات محرمانهای دارد که با خارجیها در میان بگذارد؟! شریعتمداری در پاسخ میگوید: می دانم سروش جاسوسی نکرده، اما میشود به ایشان «بهتان» زد و «افترا» بست؛ چراکه در فقه بابی داریم تحت عنوان «مباهته». مطابق با این بابِ فقهی، اگر مردم به دور کسی جمع شوند که محبوبیت و نفوذ زیادی دارد و در عین حال خلاف اسلام سخن میگوید و نمیتوان مردم را از اطراف او پراکنده کرد، میتوان به او «بهتان» و «تهمت» زد و شخصیت او را تخریب کرد و از این طریق با او در پیچید و از نفوذ و تأثیرش کاست… مهدی نصیری، مدیر مسئول هفته نامه «صبح» نیز در اواسط دهه هفتاد شمسی در یکی از سرمقالههای خود به قصه «مباهته» پرداخته و آنرا تبیین همدلانه کرده بود.[۳۰]