بایگانی برچسب ها: بیوگرافی هانیه توسلی

هانیه توسلی +بیوگرافی

هانیه توسلی

هانیه توسلی
زمینه فعالیت	سینما ، تلویزیون و تئاتر
تولد	۱۴ خرداد ۱۳۵۸ ۴ ژوئیهٔ ۱۹۷۹ ‏(۳۴ سال) همدان ، ایران
محل زندگی	تهران ، ایران
ملیت	ایران
پیشه	بازیگر
سال‌های فعالیت	از ۱۳۷۸ تاکنون
همسر(ها)	مجرد
مدرک تحصیلی	کارشناسی نمایشنامه نویسی از دانشگاه آزاد اسلامی تهران

 

بیوگرافی و تصاویر هانیه توسلی

هانیه توسلی متولد ۱۴ خرداد ۱۳۵۸ در همدان است. او بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر ایران است و دیپلم علوم تجربی دارد و فارغ‌التحصیل کارشناسی نمایشنامه نویسی از دانشگاه آزاد اسلامی تهران است. او تندیس بهترین بازیگر نقش اول زن را برای بازی در «شب‌های روشن» از «هفتمین جشن خانه سینما» (۲۲ شهریور ۱۳۸۲) دریافت کرد همچنین در سی و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر در سال ۱۳۹۱، برای بازی در فیلم دهلیز، برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن شد.هانیه توسلی از بازیگران روشنفکر سینمای ایران محسوب می شود و فیلم هایش معمولا با استقبال خوب مردم رو به رو می شود و نظر منتقدان را جلب میکند.

زندگی نامه

هانیه توسلی متولد ۱۴ خرداد ۱۳۵۸ در همدان است او دو خواهر به نام های هما و طناز دارد، هما که مدتی در یک مجله منتقد بود و در حال حاضر کار ترجمه انجام می‌دهد. و خواهر کوچکش طناز در رشته طراحی شهری تحصیل میکند.

هانیه توسلی از ۱۷ سالگی کار تئاتر را به صورت آماتور در همدان شروع کرد. در سال ۱۳۷۸ برای تحصیل در رشته نمایشنامه نویسی در دانشگاه آزاد اسلامی تهران به تهران آمد.او علاقه‌مند به عکاسی و نقاشی است و فیلم هایی که به نقل از خودش بر او خیلی تاثیر گذاشته است و او را علاقه‌مند به بازیگری کرده است، دیگه چه خبر!؟ (تهمینه میلانی) و هامون (داریوش مهرجویی) است. وقتی نمایش پدر دوست داشتنی با بازی او، در یکی از جشنواره‌های تئاتر، در تبریز روی صحنه رفت، نصرالله قادری که به عنوان داور آنجا حضور داشت، هانیه توسلی را برای بازی در نمایش پدر انتخاب کرد. یک سال پس از آن، در فیلم کوتاه روی جاده نمناک (مهدی کرم‌پور) و سریال غریبه (جواد اردکانی) بازی کرد و سرانجام با شام آخر وارد عرصه حرفه‌ای سینما شد. او همچنین در نمایش‌های قرمز و دیگران و گل‌های شمعدانی (محمد یعقوبی) بازی کرد که به خاطر دومی، کاندیدای دریافت جایزه شد. به کار های دیگر او در تئاتر می توان به پروفسور بوبوس (آتیلا پسیانی)، جیره بندی پر خروس (علی نرگس نژاد)، آمدیم نبودید رفتیم (رضا حداد) و آخرین کار او، قرار (سیامک احصایی) اشاره کرد. شام آخر اولین فیلم به نمایش درآمده از هانیه توسلی و محمدرضا گلزار بود، زوجی که پس از آن مسیری متفاوت را پیمودند، گلزار به سینمای تجاری پیوست و توسلی سعی کرد در فیلم‌های جدی‌تری بازی کند. به این ترتیب پس از بازی در ۲ فیلم «بدنه‌ای، در شب‌های روشن، در یکی از ۲ نقش اصلی جلو دوربین رفت و اجرای موفقی داشت. موفقیت نسبی این فیلم نزد مردم و منتقدان و جایزه‌ای که برد، این بازیگر جوان را خیلی زود چهره کرد. دقت و حوصله او در انتخاب نقش‌هایش به نحوی است که پس از یک تجربه ناکام، دیگر کار تلویزیونی نکرد، گاهی در تئاتر کارش را ادامه بدهد و هراسی از بازی در نقش‌های کوتاه نداشته باشد. فیلم‌هایی که هر کدام می‌توانند چیزهای تازه‌ای درباره‌اش به ما بگویند. یک شب جزو معدود فیلم‌های سینمای ایران است که با حضور بازیگری حرفه‌ای، در عرصه جهانی مطرح می‌شود. کافه ستاره ظاهراً یک فیلم کاملاً تجاری است با بازیگران متعدد و سرانجام زمان می‌ایستد، طبق گفته کارگردانش، فیلمی است متکی بر بازیگر، هانیه توسلی تنها بازیگر این فیلم علیرضا امینی است. نکته قابل ذکر در مورد نحوه ورود هانیه توسلی به سینما این است که ورودش همزمان شد با دوران احیای کتایون ریاحی و توجه به نقش اصلی او در شام آخر، بازیگران دیگر را به حاشیه می‌راند، اما توسلی که در یک ملودرام معمولی، نقش مکمل را بر عهده داشت و سپس فیلم کاملاً ناموفق اثیری (محمدعلی سجادی) را تجربه کرد، در گام سوم، موقعیت خویش را در حد یک بازیگر محبوب ارتقا داد. این محبوبیت حاصل بازی در فیلمی تجاری نبود و همین مسئله چهره تازه‌ای را برای او به همراه داشت. درست در زمانی که می‌رفت تا در نقش زنان روشنفکر فیلم‌های مختلف کلیشه شود، جلو دوربین سامان مقدم قرار گرفت. پس از آن در فیلم های متعدد و موفقی حضوری عالی داشت که در بین آن ها برای فیلم های زمان می‌ایستد (علیرضا امینی) و ندارها (محمدرضا عرب) کاندید سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن شد و در نهایت در سال ۱۳۹۱ برای بازی در فیلم دهلیز (بهروز شعیبی) برنده سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن از سی و یکمین جشنواره فیلم فجر شد.

فعالیت های سیاسی

اگر چه هانیه توسلی همچون تعداد زیادی از بازیگران همواره سعی داشته خود را وابسته به هیچ جناحی نداند اما برخی فعالیت های وی نمایانگر بعضی مسائل است که نشان می دهد حداقل کشش او به سمت گروه چپ و یا اصلاح طلب است. حمایت مستقیم او در انتخابات ۱۳۸۸ از میرحسین موسوی و در انتخابات ۱۳۹۲ از حسن روحانی نمونه ای از این حرکت هاست. همچنین شرکت او در جشن تولد سید محمد خاتمی و ژست های خاصش در آن جشن که سوژه مطبوعات مجازی شده بود تاکیدی بر این ادعاست.

فیلم‌شناسی

سینما

• ۱۳۹۲ – جامه دران (حمیدرضا قطبی)
• ۱۳۹۲ – خط ویژه (مصطفی کیایی)
• ۱۳۹۲ – مردن به وقت شهریور (هاتف علیمردانی)
• ۱۳۹۱ – به خاطر پونه (هاتف علیمردانی)
• ۱۳۹۱ – دهلیز (بهروز شعیبی)
• ۱۳۹۰ – ابرهای ارغوانی (سیامک شایقی)
• ۱۳۹۰ – زندگی خصوصی (محمدحسین فرح‌بخش)
• ۱۳۹۰ – مادر پاییزی (سیروس رنجبر)
• ۱۳۸۹ – ندارها (محمدرضا عرب)
• ۱۳۸۹ – آقا یوسف (علی رفیعی)
• ۱۳۸۸ – عصر روز دهم (مجتبی راعی)
• ۱۳۸۸ – کیفر (حسن فتحی)
• ۱۳۸۵ – عاشق (افشین شرکت)
• ۱۳۸۵ – غیر منتظره (محمدهادی کریمی)
• ۱۳۸۴ – زمان می‌ایستد (علیرضا امینی)
• ۱۳۸۴ – عصر جمعه (مونا زندی حقیقی)
• ۱۳۸۳ – کافه ستاره (سامان مقدم)
• ۱۳۸۳ – یک شب (نیکی کریمی)
• ۱۳۸۲ – جایی برای زندگی (محمدرضا بزرگ نیا)
• ۱۳۸۱ – شب‌های روشن (فرزاد مؤتمن)
• ۱۳۸۱ – گاهی به آسمان نگاه کن (کمال تبریزی)
• ۱۳۸۰ – اثیری (محمدعلی سجادی)
• ۱۳۸۰ – شام آخر (فریدون جیرانی)
• ۱۳۷۹ – آخر بازی (همایون اسعدیان) دستیار کارگردان

مجموعه‌های تلویزیونی

• ۱۳۷۹ – غریبه (مجموعه تلویزیونی ۱۳۷۹) (جواد ارشاد)
• ۱۳۸۵ – وفا (مجموعه تلویزیونی) (محمدحسین لطیفی)
• ۱۳۸۶ – میوه ممنوعه (مجموعه تلویزیونی) (حسن فتحی)
• ۱۳۸۸ – شمس‌العماره (مجموعه تلویزیونی) (سامان مقدم)

شبکه نمایش خانگی

• ۱۳۹۱ – قلب یخی (فصل سوم) (سامان مقدم)
• ۱۳۹۲ – شاهگوش (سید داود میرباقری)

فیلم کوتاه و داستانی

• ۱۳۸۰ – روی جاده نمناک (فیلم تلویزیونی) (مهدی کرم پور)
• ۱۳۸۳ – دیروقت (فیلم تلویزیونی) (اصغر نعیمی)
• ۱۳۹۲ – سه ماهی (فیلم تلویزیونی) (حمیدرضا قربانی)

تئاتر

• پدر (نصرالله قادری)
• قرمز و دیگران (محمد یعقوبی)
• گل‌های شمعدانی (محمد یعقوبی)
• پروفسور بوبوس (آتیلا پسیانی)
• جیره بندی پر خروس (علی نرگس نژاد)
• آمدیم نبودید رفتیم (رضا حداد)
• قرار (سیامک احصایی)

جوایز و افتخارات

• برنده تندیس بهترین بازیگر نقش اول زن از هفتمین جشن خانه سینما برای فیلم شب‌های روشن – (۱۳۸۲)
• کاندید سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن از بیست و یکمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم شب‌های روشن – (۱۳۸۱)
• کاندید سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل زن از بیست و سومین جشنواره فیلم فجر برای فیلم جایی برای زندگی – (۱۳۸۳)
• کاندید سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن از بیست و چهارمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم زمان می‌ایستد – (۱۳۸۴)
• کاندید سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن از بیست و نهمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم ندارها – (۱۳۸۹)
• برنده سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن از سی و یکمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم دهلیز – (۱۳۹۱)
• کاندیدجایزه بهترین بازیگر نقش اول زن از انجمن منتقدان برای فیلم دهلیز – (۱۳۹۲)

هانیه توسلی ,بیوگرافی

هانیه توسلی ,بیوگرافی

هانیه توسلی ,بیوگرافی

هانیه توسلی ,بیوگرافی

هانیه توسلی ,بیوگرافی

هانیه توسلی ,بیوگرافی

هانیه توسلی ,بیوگرافی

هانیه توسلی ,بیوگرافی

هانیه توسلی ,بیوگرافی

هانیه توسلی ,بیوگرافی

هانیه توسلی ,بیوگرافی

بیوگرافی,هانیه توسلی

بیوگرافی,هانیه توسلی

بیوگرافی,هانیه توسلی

بیوگرافی,هانیه توسلی

بیوگرافی,هانیه توسلی

بیوگرافی,هانیه توسلی

بیوگرافی,هانیه توسلی

بیوگرافی,هانیه توسلی

بیوگرافی,هانیه توسلی

بیوگرافی,هانیه توسلی

بیوگرافی,هانیه توسلی

بیوگرافی,هانیه توسلی

بیوگرافی,هانیه توسلی

بیوگرافی,هانیه توسلی

بیوگرافی,هانیه توسلی

مصاحبه با هانیه توسلی + در نوجوانی از دیوار راست بالا می‌رفتم

 

 

هانیه توسلی می گوید دوست ندارد کارگردان‌ها نگاه کلیشه‌ای به بازیگران داشته باشند.

هانیه توسلی امسال با دو فیلم«مردن به وقت شهریور»به کارگردانی هاتف علیمردانی و«خط ویژه»ساخته مصطفی کیایی در جشنواره فیلم فجر حضور دارد.او که سال گذشته برای بازی در فیلم «دهلیز»شایسته دریافت سیمرع جشنواره فیلم فجر شناخته شد بعد از موفقیتش قدم هایش را آهسته و دقیق تر در سینما بر می دارد و سعی می کند تا انتخاب های درستی داشته باشد،در گفت و گوی پیش رو از هانیه توسلی درباره انتخاب هایش در سینما و حال و هوای این روزهایش پرسیدیم.

خانم توسلی شما پیش از حضور در سینما،بازی در تئاتر را تجربه کرده بودید و برای تماشا گران تئاتر چهره نا آشنایی نبودید.

بله ،من تئاتر را به شکل غیر حرفه ای از ۱۶ سالگی از همدان شروع کردم،وقتی دانشگاه قبول شدم و به تهران امدم تئاتر را کمی جدی تر ادامه دادم، سال ۷۸ با آقای نصر الله قادری کار کردم و سال بعدش در نمایش دیگری بازی کردم که جایزه بهترین بازیگر زن را دریافت کردم.اما همه تجربه های تئاتری من در حدغیر حرفه ای،نیمه حرفه ای یا دانشجویی بود وسال ها بعد به واسطه حضورم در نمایش های جدی تر بسیاری فکر می کردند من از سینما به تئاتر آمده ام که اینطور نیست.

در همه این سالها با همه مشغله هایی که داشتید اما بازی در تئاتر را رها نکردید.

من تئاتررا دوست دارم ،بعضی از همکاران من می گویند اصلا نمی توانیم یک موقعیت یا دیالوگ را هر شب تکرار کنیم بعد شما چطور ۳۰ شب این موقعیت ها را تکرار می کنید؟اما به نظر من در تئاتر هر شب یک اتفاق جدید می افتد،در آن حس قرار گرفتن و اینکه یک شب اجرا را دوست داشته باشی یا نه و اینکه حس خوبی از اجرایت یا از مردم بگیری ازجذابیت های تئاتر است.

ظاهر سال شلوغی را پشت سر می گذارید؟

نمی دانم معمولا همه همکاران ما تازه در پاییز پیش تولید و تولید فیلم ها را شروع می کنند،سال گذشته که «دهلیز»را بازی کردم تقریبا تا شهریور امسال سر هیچ کاری نبودم و در تمام این مدت به کارهای شخصی ام رسیدم و تقریبا از اواخر شهریور بود که همه چیز با هم شروع شد و پیشنهادهایی برای بازی داشتم.

به فیلم «دهلیز»اشاره کردید،این فیلم سینمایی فصل جدیدی در بازیگری شما محسوب می شود،تجربه بازی در نقشی که برای نخستین بار مادر بودن را تجربه کردید و یا از دنیای نقش هایی که پیش از این بازی می کردید فاصله گرفتید. فکر می کنم این فیلم فصل جدیدی دربازیگری شما هم محسوب می شود.

ما بازیگران خانم توانمند زیادی در سینما داریم که خودم طرفدار بازی بعضی از انها هستم .شاید هر کدام از آنها این نقش را بازی می کردندبه یک شکلی این شخصیت را پرداخت می کردند ونتیجه کار شکل دیگری می شد،مثلا بازیگر مورد علاقه من خانم لیلا حاتمی است،به نظر من هم بازیگر خوبی است و هم مادراست و می توانست این نقش را به شکل دیگری بازی کند. اگر او هم در «دهلیز»بازی می کرد قطعا نقش ویژگی های دیگری پیدا می کرد.برای من «دهلیز» تجربه خوبی بود چرا که سعی کردم از خودم فاصله بگیرم ،در حرف زدن،راه رفتن و همه چیز سعی کردم ریتمم را تغییر بدهم .همه حرکات من خیلی کند و آهسته بود،شاید هربازیگر خانمی به این راحتی نپذیرد که با گریم زشت تر شود اما من این ریسک را پذیرفتم چون کمک زیادی به بازی من کرد و تجربه خوبی در بازیگزی برای من بود.

البته بازی در «دهلیز»یک ویژگی دیگرهم داشت و آن این بود که شما بار دیگر درنقش زنی معصوم قرار گرفتید نقشی که پیش ازاین هم هر بار چنین نقش هایی را بازی کردید اقبال زیادی پیدا کردو از طرف دیگر نقش هایی دیگری در کارنامه هنری شما هست مثل حضورتان در «زندگی خصوصی»یا «کیفر»که نقش زنی اغواگر را بازی کردید که کاملا متفاوت بود.خود شما با کدامیک از این نقش ها ارتباط بهتری برقرارمی کنید؟

شاید بعضی ها به این حرف من معتقد نباشند، اینکه خردادی ها دو شخصیتی هستند و من نیمه خرداد به دنیا امدم این چیزی که می گویید در من هست،البته قبل از ۳۰ سالگی شیطنتم بیشتر بود و ۳۰ سالگی را که رد کردم آرام ترشدم اما من واقعا در نوجوانی مثلا ۱۴-۱۵ سالگی از دیوار راست بالا می رفتم،از درخت بالا می رفتم مدام در حال شیطنت بود.یه وقتایی کنجی می نشستم کتاب می خواندم یا در خیالاتم غرق می شدم و این دو وجه شیطنت و آرام بودن همیشه با من بوده ،البته منزوی بودن از بچگی با من بوده است اهل مهمانی،شلوغی و معاشرت زیاد از بچگی نبودم .اما به عنوان یک بازیگردوست دارم نقش هایم خوب دیده شود و همه نقشی را تجربه کنم.مثل اینکه الان دوست دارم فیلم کمدی بازی کنم مثلا حتی یک نقش طنز غلو شده را بازی کنم.چیزی که تا بحال تجربه اش نکردم،به نظر من یک بازیگر باید تمام تلاشش را بکند که نقش متفاوت بازی کند.مثلا در اولین تجربه بازیگریم در فیلم «شام آخر»نقش دختری که شیطنت های خاص خودش را داشت بازی کردم و بعد در فیلم «شب های روشن»نقش یک دختر آرام را بازی کردم.اما وقت هایی هم هست که انتخاب ها دست بازیگر نیست،مثلا بازیگر در یک نقش خوب بازی کرده است و برخی کارگردان ها با خودشان می گویند این نمی تواند متفاوت بازی کند اما من دوست دارم کارگردان ها کلیشه ای به بازیگران نگاه نکنند.

آیا همین علاقه به حضور در آثار کمدی بود که بازی در سریال«شاهگوش»راپذیرفتید؟

اره شاید .وقتی صحبت شد و قرار داد بستم سریال را ندیده بودم.حتی نقش من هم نوشته نشده بود و اقای میر باقری درباره شخصیتی که قراربود بازی کنم با من حرف زدند،یک ذره وسوسه شدم که نقش کمدی بازی کنم،اما ابتدای حضورم درسریال خیلی وجه طنز نقشی که من ایفا می کنم مشخص نیست اما به مرور بیشترمی شود.

اسم آقای میر باقری هم شما را وسوسه به حضور در این سریال کرد؟

بله خیلی دوست داشتم با او کار کنم و این را به آقای میر باقری هم گفتم. معمولا پیش نمی آید که من بدون خواندن فیلمنامه سر کاری حاضر شوم اما دوست داشتم تجربه کار با آقای میر باقری را داشته باشم.

از بازی در فیلم «خط ویژه»بگویید ،این فیلم با استقبال خوبی در جشنواره فیلم فجر روبرو شد،چه شد که با این گروه همراه شدید؟

انتخابم برای هر کاری اول فیلمنامه است،فیلمنامه را خواندم و از آن خوشم آمد بعد فیلم های قبلی آقای کیایی را دیدم،«خط ویژه»موقعیت های طنزدارد.فکر می کنم زندگی روزمره همه ما هم موقعیت طنز دارد ولی «خط ویژه»یک فیلم اجتماعی است که موقعیت طنز درآن نهفته است،خوشبختانه گروه خوبی بود و مطمئن هستم که اگر گروه خوب باشد انرژی به کار هم منتقل می شود،فضا انقدر خوب بود که بعد از اتمام کارغصه خوریم که چرا فیلم اینقدر زود تمام شد و همدیگر را نمی بینیم.مصطفی کیایی هم کارگردانی است که لحظه را خوب می شناشد و دقیقا می داند چه می خواهد.

رابطه تان با دیگر بازیگران دراین کار چطوربود؟

من قبلا با مصطفی زمانی در فیلم «کیفر»بازی کردم ودر این فیلم زن و شوهر هستیم.مصطفی بازیگر خوبی است،نگاه و لحن خوبی دارد ،بقیه بازیگر ها هم همینطور،سام قریبیان،میترا حجار،میلاد کی مرام،هومن سیدی،پریناز ایزد یار بسیارخوب از عهده نقش هایشان برآمده اند و کنار هم لحظات خوبی را پشت سر می گذاریم

مصاحبه با هانیه توسلی

مصاحبه با هانیه توسلی

مصاحبه با هانیه توسلی

مصاحبه با هانیه توسلی

مصاحبه با هانیه توسلی

مصاحبه با هانیه توسلی